Lindsay Adler

"เมื่อฉันออกกองถ่าย โดยเฉพาะการถ่ายแฟชั่น เวลาเป็นเงินเป็นทอง” Lindsay Adler ช่างภาพแฟชั่นและภาพบุคคลกล่าว "บางครั้งคุณถ่ายภาพจนถึงวินาทีสุดท้ายที่อยู่ในสถานที่นั้น ซึ่งคุณต้องจ่ายค่าเช่าเป็นเงินหลายพันดอลลาร์ คุณต้องใช้ทุกวินาทีให้คุ้มค่าในสถานที่ถ่ายทำ ไม่อย่างนั้นก็จะต้องจ่ายค่าล่วงเวลาที่แพงมาก ดังนั้นเมื่อถึงวินาทีสุดท้าย ฉันจะตะโกนว่า “พอแค่นี้!” เพื่อให้พนักงานฝึกหัดหรือบรรดาผู้ช่วยรีบเก็บงาน บางครั้งพวกเขาเก็บของกันเร็วมากจนลืมไปว่ามีไดรฟ์ต่ออยู่ด้วย และไดรฟ์เหล่านั้นก็หล่นไปกองอยู่ที่พื้น รวมกับของอื่นๆ ที่เราใช้ในการถ่ายทำในวันนั้น พวกเขาตกตะลึงเพราะกลัวว่าฉันจะต้องโกรธมาก แต่ฉันมักจะแค่พูดว่า “ลองเสียบกลับเข้าไป แล้วเช็คดูซิว่ายังใช้ได้ไหม” ตั้งแต่ที่ฉันใช้ไดรฟ์ SanDisk Professional ไดรฟ์นี้ก็ใช้ได้ดีเสมอ ทุกครั้งเลยค่ะ เพราะอย่างนี้ ฉันจึงเลือกซื้อแต่เฉพาะอุปกรณ์ที่ทนทานและไว้ใจได้"

Adler เริ่มถ่ายภาพทั่วๆ ไปเมื่ออายุ 15 ปี เธอถ่ายภาพเพื่อนฝูงและครอบครัว ถ่ายภาพงานแต่งงาน ทารกที่เพิ่งคลอด เด็กๆ มัธยมปลาย และอื่นๆ จากนั้นไม่นาน เธอก็สอบถามบรรดาช่างภาพมืออาชีพรอบตัวเธอว่าพวกเขาเข้าเรียนที่ไหนและเรียนอะไรกัน

Adler เล่าให้ฟังว่า "ทุกคนจะตอบว่า “อย่าไปเรียนถ่ายภาพ แต่ควรไปเรียนธุรกิจ ใครๆ ก็ถ่ายภาพให้ดีได้ แต่การจะทำธุรกิจให้ประสบความสำเร็จต้องอาศัยความรู้และความเชี่ยวชาญ"

เธอรับฟังคำแนะนำนี้เพียงครึ่งเดียวและไปเรียนที่ Syracuse University ที่เธอได้เรียนทั้งการถ่ายภาพและธุรกิจ อย่างไรก็ตาม จนเมื่อใกล้จะจบการศึกษา เธอจึงได้ลงเรียนวิชาการถ่ายภาพแฟชั่น คลาสนั้นได้เปลี่ยนชีวิตของ Adler ไปโดยสิ้นเชิง เธอรู้แล้วว่าเธอได้พบกับสิ่งที่หลงใหลแล้ว การเดินตามเส้นทางของวิจิตรศิลป์นั้นยังไม่พอสำหรับเธอ Adler ได้ตอบรับความท้าทายใหม่ๆ อีกครั้งโดยการรับทราบถึงวิสัยทัศน์ของคนอื่นและผสานสิ่งนี้เข้ากับพรสวรรค์และความคิดสร้างสรรค์ของเธอเองเพื่อสร้างสรรค์สิ่งที่ใหญ่ขึ้น

หลังจากเรียนการถ่ายภาพแฟชั่นในลอนดอนแล้ว Adler ก็กลับไปที่อัปสเตท นิวยอร์ก ที่เป็นบ้านเกิดของเธอเพื่อเปิดสตูดิโอถ่ายภาพบุคคล ขณะเดียวกันก็ทำงานถ่ายภาพแฟชั่นในนิวยอร์กซิตี้ในช่วงวันเสาร์-อาทิตย์ เธอใช้เวลาตอนกลางคืนทำงานบรรณาธิการด้านแฟชั่นและถ่ายภาพงานแต่งงานบ้างเป็นครั้งคราว นอกจากนี้ Adler ยังได้เข้าสู่อาชีพครูผู้สอนเป็นอาชีพที่สองของเธออีกด้วย

คลาสแรกของ Adler ก็คือ “องค์กรในยุคดิจิทัล” นี่เป็นคลาสแรกในหลายหลักสูตรที่เธอจะสอนเรื่องการบริหารจัดการสินทรัพย์ดิจิทัล คลาสของเธอสอนวิธีการทำให้สิ่งต่างๆ ง่ายขึ้นและวิธีการที่ชาญฉลาดในการติดตามรูปภาพและปกป้องรูปภาพเหล่านั้นด้วยการเก็บถาวรและการสำรองข้อมูลหลายชุด ปัจจุบันเธอเปิดคลาสสอนในการประชุมสัมมนาเกี่ยวกับการถ่ายภาพที่สำคัญๆ ทั้งหมดทั่วสหรัฐฯ หัวข้อของเธอได้ขยายไปสู่ความคิดสร้างสรรค์และวิธีการบ่มเพาะเทคนิคการสร้างนวัตกรรมและการทำให้แตกต่าง ในความคิดของ Adler อันตรายที่สำคัญที่สุดก็คือ การหลงพอใจกับสิ่งที่เป็นอยู่ คนเราไม่ควรจะพอใจอยู่กับกลุ่มผลิตภัณฑ์ของตน… หรืออุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลของตน

อุปกรณ์สำรองข้อมูลที่ดีที่สุดของฉัน

"เมื่อฉันย้ายไปนิวยอร์กครั้งแรก ฉันต้องดูแลโปรเจ็กต์สองสามโปรเจ็กต์" Adler เล่า "เราต้องใช้อุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลเยอะมาก เพราะ DP ของฉันถ่ายด้วยกล้อง RED และ Phantom ฉันกำลังคุยอยู่กับช่างถ่ายภาพยนตร์ระดับไฮเอนด์และ DP แล้วพอฉันบอกว่า “ฉันไม่รู้เลยว่าฮาร์ดไดรฟ์แบบไหนที่ดีที่สุด” ทันใดนั้น หลายคนก็ตอบว่า “ลอง SanDisk Professional สิ SanDisk Professional ทำงานได้อย่างไร้ที่ติสำหรับฉัน ตั้งแต่ที่ฉันซื้อไดรฟ์ตัวแรก"

คุณภาพและความเชื่อถือได้ของผลิตภัณฑ์คือ สิ่งที่ Adler ให้ความสำคัญสูงสุดสำหรับอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลของเธอ นอกจากนี้ เธอยังเน้นเรื่องความจุด้วย แม้ว่าคำแนะนำทั่วไปก็คือ ให้คิดสองหนและถ่ายภาพหนึ่งครั้ง แต่ Adler มักจะคิดสองหนและถ่ายภาพสิบครั้ง Adler ตั้งข้อสังเกตว่าภาพที่ดีที่สุดของเธอมักเกิดขึ้น “ในช่วงเวลาระหว่างช็อต” ระหว่างที่นางแบบเพิ่งเริ่มสะบัดผม หรือท่าทางที่เป็นธรรมชาติในระหว่างโพสท่า

นั่นหมายถึงต้องใช้พื้นที่หลายกิกะไบต์เพื่อจัดเก็บภาพรอว์ Adler ใช้ผลิตภัณฑ์ SanDisk Professional  มาหลายปีแล้ว โดยเธอมักจะไว้ใจใน G-Drive ev RAW เมื่อทำงานถ่ายทำ (ตามกฎแล้ว เธอมักจะซื้อไดรฟ์รุ่นใดรุ่นหนึ่ง 2 ตัวและตรวจดูให้แน่ใจว่าเธอได้ทำสำเนาอีกชุดหนึ่งโดยเร็วที่สุด) นอกจากนี้ Adler ยังเพิ่ม G-RAID Shuttle 8 ที่มาพร้อม Thunderbolt™ 3 ลงในเวิร์กโฟลว์ของเธอด้วยเพื่อการสำรองข้อมูลจากแล็ปท็อปของเธอ

จากกล้องถ่ายรูปสู่การเก็บถาวร Adler เลือกที่จะผูกอยู่กับ G-Drive ev RAW ของเธอ ซึ่งจะทำมิเรอร์ไปยังไดรฟ์ ev ตัวที่สองโดยอัตโนมัติ เมื่อกลับมาบ้าน เธอจะสำรองข้อมูลจาก G-Drive ev RAW ลงใน G-RAID Shuttle  ของเธอทันทีด้วยการสำรองข้อมูล RAID แบบเบ็ดเสร็จ อันที่จริง G-RAID Shuttle ตัวแรกได้รับการสำรองข้อมูลลงใน G-RAID Shuttle ตัวที่สอง

ระบบการสำรองข้อมูลแบบ 4 ครั้งจึงไม่ใช่เรื่องยุ่งยากเลย การทำมิเรอร์ทั้งหมดเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติและจัดการผ่านทางแอปยูทิลิตีในการสำรองข้อมูล ช็อตที่ลูกค้าเลือกหรือมีการรีทัชตามมา (บางครั้งจะอยู่ที่ 2% ของจำนวนภาพรวมทั้งสิ้นของเธอ) จะได้รับการสำรองข้อมูลไปไว้ที่ photoshelter.com สำหรับที่เก็บข้อมูลบนคลาวด์

ฟังดูแล้ว วิธีการของ Lindsay Adler อาจจะจริงจังเกินไปสักเล็กน้อย แต่อย่าลืมว่าเธอทำอย่างที่เธอสอน การหมั่นสำรองข้อมูลนั้นเป็นส่วนหนึ่งของเวิร์กโฟลว์ของเธอ มาตั้งแต่เมื่อเธอเป็นวัยรุ่น Adler เป็นหนึ่งในช่างภาพมืออาชีพเพียงไม่กี่คนที่ "โชคดี" เพราะไม่เคยสูญเสียภาพจากการทำงานของเธอไปเลยแม้แต่ภาพเดียว แม้ว่าไดรฟ์อาจจะพังหรือสูญหาย แต่เธอก็มักจะมีข้อมูลสำรองเตรียมพร้อมไว้เสมอ

แนวทางการจัดเก็บข้อมูลของเธอสอดคล้องกับแบรนด์อุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลที่เธอเลือก และสไตล์ความเป็นมืออาชีพของเธอ งานของเธอเน้นที่องค์ประกอบเดียว แนวคิดที่โดดเด่นเพียงแนวคิดเดียว องค์ประกอบนั้นดูมีชีวิตชีวาในภาพ โดยไม่มีภาพพื้นหลังที่ทำให้เสียสมาธิ หรือเท็กซ์เจอร์ที่ไม่จำเป็นใดๆ

ในแง่ความสวยงาม Adler หลงรักดีไซน์ของไดรฟ์ SanDisk Professional และวิธีการวางซ้อนกันเพื่อทำให้สภาพแวดล้อมในการทำงานของเธอดูเรียบง่ายและสวยเนี๊ยบ เธอไม่ได้ออกตัวรับรองแบรนด์ใดแบรนด์หนึ่งเป็นการเฉพาะกับนักเรียนของเธอ แต่เธอแนะนำให้จ่ายเงินเพิ่มขึ้นอีกสักนิดเพื่อเลือกโซลูชันที่เหมาะสม

"โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเริ่มต้น คุณอาจต้องการจะใช้ของที่ไม่แพงนัก" Adler กล่าว "แต่ก็เหมือนการใช้กล้องที่ไม่แพงนักหรือสายคล้องกล้องที่ไม่แพงนัก แต่ถ้าสายคล้องกล้องขาด กล้องของคุณก็พังไปด้วย เช่นเดียวกับไดรฟ์ของคุณ ถ้าไดรฟ์ของคุณเสียหาย ไฟล์ของคุณก็เสียหายไปด้วย การลงทุนเพิ่มย่อมคุ้มค่ากว่า เพื่อแลกกับความสบายใจ"